Queirello(-de-la-cambo-basso)
Carex demissa
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Nom en français : Laîche à tiges basses.
Descripcioun :La queirello-de-la-cambo-basso trachis en mato dins li palun tourbous de mountagno sus siliço. Fai partido dóu group di Carex pulèu pichot qu'an uno espigueto masclo e 2 à 6 espigueto femello. Èi proche de la meno lepidocarpa emé si fueio estrecho e sis utriculo sarrado emé un bè di dos dènt e rufe emé tres estigmate. Se n'en destrìo pamens que soun espigueto masclo èi pourtado pèr un pecou mens long que l'espigueto femello d'à coustat (fotò), que li bè dis utriculo soun pas torso e peréu que se trovo sus siliço pas sus cauquié.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5,5 à 8 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Palun tourbous
- Bas-palun
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Anfiatlantico
Ref. sc. : Carex demissa Vahl ex Hartm., 1808
(= Carex viridula subsp. oedocarpa (Andersson) B.Schmid, 1983 )
Erbo-de-santo-Claro
Chelidonium majus
Papaveraceae
Àutri noum : Clareto, Erbo-d'esclaire, Dindouliero, Saladuegno, Celidòni.
Noms en français : Chélidoine, Éclaire.
Descripcioun :L'erbo-de-santo-Claro, trachis dins li escoumbre e li relarg umide. Flouris pulèu d'ouro, pièi li fru soun alounga (2 à 4 cm), un pau torso e boussela.
Usanço :Desempièi l'Antiqueta, s'èi toujour pensa que sougnavo la visto e meme la dounavo tournamai is avugle ; d'aqui tóuti li noum en raport emé lou vèire : erbo-d'esclaire, erbo-dóu-vèire... Pièi, emé lou principe di signaturo de Paracelse (siècle XVIe), s'èi pensa que sougnavo li proublèmo de bilo (la sèbo a la memo coulour que la bilo) e de fege. Sèmblo subretout bono pèr sougna la pèu e li berrugo (erbo-dei-barrugo, Fourcauquié). Aro s'utiliso peréu coume antispasmoudico e sedativo.
Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Chelidonium
Famiho : Papaveraceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printems
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Muraio
- Proche d'aigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Chelidonium majus L., 1753